4 mei 2015 Uhart Mixe - Larceveau 14 km.
4 mei 2015 - Uhart-Mixe, Frankrijk
Oh solo mio...
Het werd een muzikale avond in internationaal gezelschap gisteravond. We zaten buiten aan een lange tafel te eten met Fransen, Duitsers, een Zwitser en een muzikale Italiaan die eigenlijk al zowat zijn hele leven in Frankrijk woont. We hebben genoten van zijn 'oh solo mio, marina en mama'. Volgens de waard van ons hotel, 'allemaal maffioso- liederen' (met een knipoog). Hij was wel apetrots op zijn 2 kleindochters die ook een lied voor ons zongen in het Frans en Spaans. Tonnetje rond gingen we naar bed want we kregen een uitgebreide maaltijd. We begonnen met groentesoep, daarna worst en ham in een rode saus en tot slot een kaasplankje met vijgenmousse en walnoten die we zelf konden kraken en een vanilleflan. Alles vergezeld van rode wijn of rose en als afsluiting een pruimenlikeur.
Vanmorgen was het geen 'oh solo mio meer voor de Italiaan, want hij moest vanwege een knieblessure zijn tocht afbreken. Waarschijnlijk vanwege overbelasting. Omdat we vandaag maar een korte etappe hoefden te lopen, vertrokken we vrij laat. Mooi na de anderen die om 7 uur al weggingen. Het was weer genieten vandaag. We liepen over paden waar meer schapen dan mensen overheen komen en waren ver weg van verkeer en drukte. In Ostabat stopten we voor een kop thee. Er liep een hondje met ons mee die ons zo aardig vond dat hij geen afscheid van ons wilde nemen. Nadat Joop hem in het Frans had toegesproken en vijf keer geroepen had 'à maison!!!!!' maakte hij pas rechtsomkeer. Een uurtje later aten we onze baguette met contin (een heerlijk Frans kaasje) op bij een kruisbeeld waar passerende pelgrims steentjes op hadden gelegd. We zijn nu in een zeer luxe Chambre d'hotes, even voorbij Larceveau en onze was hangt al weer te drogen. Dit keer stevig vastgeknijperd want het is heel hard gaan waaien. De temperatuur is hoog, wel zo'n 29 graden. De spanning neemt wel toe want morgen gaan we weer een mijlpaal bereiken. Dan komen we aan in St. Jean Pied de Port, vanwaar veel pelgrims beginnen met hun tocht en vervolgens meteen de Pyreneeën over moeten. Zijn WIJ even blij dat we al 'ingelopen' zijn.......
Het werd een muzikale avond in internationaal gezelschap gisteravond. We zaten buiten aan een lange tafel te eten met Fransen, Duitsers, een Zwitser en een muzikale Italiaan die eigenlijk al zowat zijn hele leven in Frankrijk woont. We hebben genoten van zijn 'oh solo mio, marina en mama'. Volgens de waard van ons hotel, 'allemaal maffioso- liederen' (met een knipoog). Hij was wel apetrots op zijn 2 kleindochters die ook een lied voor ons zongen in het Frans en Spaans. Tonnetje rond gingen we naar bed want we kregen een uitgebreide maaltijd. We begonnen met groentesoep, daarna worst en ham in een rode saus en tot slot een kaasplankje met vijgenmousse en walnoten die we zelf konden kraken en een vanilleflan. Alles vergezeld van rode wijn of rose en als afsluiting een pruimenlikeur.
Vanmorgen was het geen 'oh solo mio meer voor de Italiaan, want hij moest vanwege een knieblessure zijn tocht afbreken. Waarschijnlijk vanwege overbelasting. Omdat we vandaag maar een korte etappe hoefden te lopen, vertrokken we vrij laat. Mooi na de anderen die om 7 uur al weggingen. Het was weer genieten vandaag. We liepen over paden waar meer schapen dan mensen overheen komen en waren ver weg van verkeer en drukte. In Ostabat stopten we voor een kop thee. Er liep een hondje met ons mee die ons zo aardig vond dat hij geen afscheid van ons wilde nemen. Nadat Joop hem in het Frans had toegesproken en vijf keer geroepen had 'à maison!!!!!' maakte hij pas rechtsomkeer. Een uurtje later aten we onze baguette met contin (een heerlijk Frans kaasje) op bij een kruisbeeld waar passerende pelgrims steentjes op hadden gelegd. We zijn nu in een zeer luxe Chambre d'hotes, even voorbij Larceveau en onze was hangt al weer te drogen. Dit keer stevig vastgeknijperd want het is heel hard gaan waaien. De temperatuur is hoog, wel zo'n 29 graden. De spanning neemt wel toe want morgen gaan we weer een mijlpaal bereiken. Dan komen we aan in St. Jean Pied de Port, vanwaar veel pelgrims beginnen met hun tocht en vervolgens meteen de Pyreneeën over moeten. Zijn WIJ even blij dat we al 'ingelopen' zijn.......
ff een tip, de bakker is rechts achter het postkantoor..
Voor overmorgen, lekker rustig van start en rustig dat bergje op dan komt ook dat wel goed!!
Weten jullie al waar je slaapt in Ronchesvalles? In de albuerge is alleen magnetron eten te krijgen, er is wel een uitgebreide keuken. Ik weet niet hoe druk het wordt en of er plaats is in het restaurant in het "dorp".
Hopelijk hebben jullie stralend weer, dan zijn de uitzichten geweldig!!
Buen camino !!!