Zondag 28 juli. Montmort Luzy – Baye 12 km

5 augustus 2013 - Baye, Frankrijk

Zondag 28 juli. Montmort Luzy – Baye 12 km.

Een “kei-lekkere” canard

Het was heerlijk wandelweer. Bewolkt en lekker fris. Het had gisterenavond weer flink geregend en geonweerd, dus het leek ons verstandig om niet door het bos en de velden te lopen, maar de grote weg te nemen. Het nadeel daarvan is het verkeer, maar ja, je kunt niet alles hebben. Het was vandaag maar een paar uur lopen. We hadden drie kamers geboekt in het hotel in Baye, , maar daar konden we pas om 17.00 uur terecht. Daar hadden we nog geluk mee, want het hotel was eigenlijk gesloten op zondag. Toen we Baye binnen kwamen lopen, stopte er een auto  en de bestuurder vroeg of wij degenen waren die een kamer hadden geboekt. Het was de eigenaar. Hij vertelde ook dat we METEEN boodschappen voor morgen moesten doen bij het plaatselijke winkeltje, omdat het over tien minuten dicht zou gaan en morgen gesloten zou zijn. Morgen komen we geen winkels tegen onderweg, dus we waren erg blij met zijn goede raad. We haalden ook eten voor Guy en Twan, want zij liepen nog door het bos. We mochten daarna meteen het hotel in en kregen een lekker biertje als welkom.  Alles was goed, als we de toegangspoort maar op slot zouden doen, als we weg zouden gaan. Wat een vertrouwen….s‘ Middags hebben we een oud klooster (vlakbij) bezocht en een rondleiding gekregen van een pater. Nu zitten we lekker op de binnenplaats en vanavond om 19.30 uur is het diner.

Het diner was geweldig lekker. Het hoofdgerecht was een ovenschotel met eend en we waren het er over eens dat het een “kei-lekkere canard was. (een Hollands-Brabantse-Franse uitdrukking)
 

zonnebloemen omgeving Baye omgeving Baye (2) omgeving Baye (3) klooster in Baye (2) Inge en Guy bij het klooster Guy, Joop en de gastenpater (2)

 

Maandag 29juli. 21km. Baye-Sezanne

Bij de nonnen in het verzorgingstehuis

Het was heerlijk wandelweer. 20 graden en een stevig windje. Echt Hollands….Het eerste stuk liepen we over de grote weg. Dat schoot lekker op. Daarna ging het door bos  (soms modderig) en langs weilanden en landbouwgebied. We zouden overnachten in een verzorgingstehuis voor bejaarden dat geleid werd door nonnen. We kregen een geweldige ontvangst door een van oorsprong Zwitserse non. Joop en ik kregen ieder een aparte kamer en Twan, waar eigenlijk geen plaats voor zou zijn, mocht op een matras in de kapsalon slapen.  Het leuke is, dat Twan een kaal geschoren hoofd heeft... . Dus daar is weinig eer aan te behalen bij de kapper. Er werd ook meteen een hele maaltijd voor ons klaargemaakt. Ik sliep op de tweede verdieping en iedere keer als ik daar over de gang liep, werd ik geroepen door een stokoud nonnetje, die dacht dat ik de zuster was. Ik heb in totaal wel zes keer moeten uitleggen in mijn beste Frans, dat ik de pelgrim was, die daar een nachtje bleef slapen. Toen we lekker gedouched en uitgerust waren  zijn we in het centrum wat gaan drinken. Daar ontmoetten we ook Guy, die ergens anders onderdak had gevonden. ’s Avonds hebben we samen met alle oudjes gegeten in de eetzaal en we kregen weer een complete maaltijd geserveerd. We gingen al om 21.00 uur naar bed want we wilden de volgende ochtend al voor zeven uur vertrekken. Het zou een lange etappe worden van 26 km.

omhoog in het bos bij Talus Saint Prix tarwevelden Twan en Inge langs de akkers (3) 235 Inge en Twan op weg naar Sezanne Op weg naar Sezanne kerk Sezanne

 

Dinsdag 30 juli. Sezanne-Bagneux  26 km.

Het was vandaag een, voor ons doen,  hele lange route. Gelukkig was het nog steeds prima wandelweer. Ongeveer 20 graden en nog steeds een stevige bries. In de lucht grote cumuluswolken en het landschap werd steeds vlakker. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat je in Drenthe was.

243 op weg naar Vindey Vindey op weg naar Saudoy (2) zonnebloemen omgeving Barbonne Fayel (5) Twan op landweg na Saudoy (2) zonnebloemen omgeving Barbonne Fayel oude spoorlijn richting Anglure werken op het land bij Bagneux (2) 

Op het land wordt hard gewerkt. Grote dorsmachines  rijden af en aan. Ik loop nu met een stok, die Twan gesneden heeft van een boomtak. Het loopt erg fijn ( vooral tijdens het stijgen en dalen en over hobbelige paden) en je maakt ook wat meer snelheid. De tocht ging vandaag  langs een oude spoorlijn en we zijn de rivier  de Aube overgestoken. We overnachten nu bij de fam. Benoist en de heerlijkste geuren komen ons tegemoet. Dat belooft straks weer een lekkere maaltijd te worden.

En dat was het ook….We werden enorm verwend en de maaltijd was erg gezellig. In de badkamer ontdekten we een weegschaal. En de wijzer gaf een zeer hoopvol gewicht aan. Bij ons allebei. En nu maar hopen, dat ie betrouwbaar is…

 

Woensdag 31 juli. Bagneux-Savieres  21km.

Een ware invasie van muggen…

Het eerste deel van de tocht ging langs uitgestrekte graanvelden. We kwamen daarna door Clesles en gingen verder langs het Canal du Haute Seine richting Mery sur Seine. De route stond in ons boekje aangegeven aan de linkerkant van het water. En dat volgden we ook gedwee. Dat hebben we geweten! Het pad ging door hoog gras en struikgewas en we werden belaagd door honderden muggen. Daar liepen we dan, in onze korte broek en shirt met korte mouwen. En maar om ons heen slaan. Niet dat het veel hielp. Het ergste was nog dat er aan de overkant een prachtig fietspad te zien was, maar er was geen mogelijkheid om over te steken. Maar na verloop van tijd kwam er een brug in zicht en konden we gelukkig naar de overkant. In Mery sur Seine hebben we onszelf getrakteerd op een kop koffie en verse stokbroodjes en het leed was weer gauw vergeten.

omgeving Clesles Canal de la Haute Seine 247 het muggenpad 4 tassen op de brug richting Mery sur Seine

De rest van de tocht ging prima. Lekker over het fietspad in de schaduw. Nu zijn we in Savieres bij madame Noble. Joop en ik hebben een slaapkamer in de woning en Guy en Twan slapen in de gite ernaast.

 

Donderdag 1 augustus. Savieres-Troyes  21km.

De hitte is terug….

Het Franse journaal waarschuwde er al weer voor: Er komt een hittegolf aan in heel Frankrijk. Vanmorgen merkten we er nog niet veel van. De eerste kilometers gingen weer langs het kanaal en daar was het goed uit  te houden. Toen we daarna door de voorsteden en wijken van Troyes liepen, werd het al warmer en warmer. De binnenstad is erg oud. Veel vakwerkhuizen en natuurlijk de kathedraal. We kregen daar een mooie stempel in onze credentials en daarna was het tijd voor een koud colaatje en wat eten. Guy had geregeld dat we op de universiteitscampus konden overnachten. Er waren vanwege de vakantie geen studenten meer. Het lag in een buitenwijk en we gingen er met de bus heen. Inmiddels was het al bloedheet geworden, maar we zitten nu in een heerlijk koel gebouw, waar we ieder een eigen kamer hebben. Er is ook een keuken met koelkast en magnetron. Kortom: We hebben het weer geweldig voor elkaar. Vanavond is de laatste avond met ons vieren. Guy gaat morgen naar huis en Twan loopt morgen een grotere afstand. Wij zitten heel ruim in onze tijd en we gaan de komende dagen een aantal korte afstanden lopen. Dat komt ook goed uit met die warmte.

vakwerkhuizen in Troyes Guy en Joop kathedraal in Troyes interieur kathedraal Troyes interieur kathedraal Troyes (3)

Vrijdag 2 augustus. Troyes-Bouilly 20km.

In de watten gelegd…..

Het kostte wat moeite om Troyes uit te komen. Er liepen een aantal grote snelwegen, waar wij omheen moesten lopen, maar uiteindelijk pikten we de route weer op. Het was weer fijn om met z’n tweeen te lopen en ons eigen tempo te bepalen, hoewel we het de laatste dagen heel gezellig gehad hebben. En dat zullen we best wel missen.  We liepen vandaag door een aantal dorpjes met veel vakwerkhuizen. Sommige erg vervallen, maar ook veel gerestaureerde huizen. Erg mooi! Het landschap veranderde. Rechts van ons zagen we  heuvels met afwisselend graan en bos. Links van ons eindeloos grote vlakke graanvelden met hier en daar een grote stofwolk van een dorsmachine. Het laatste gedeelte van de tocht was afzien. Het was bloedheet en er waaide een hete wind van zeker windkracht 5. Het aantal kilometers viel ook tegen. Het werden er uiteindelijk 20.

uitgestrekt landschap omgeving Lepine stuiven door droogte oud huisje in Bouilly 250 lege flessen bij chambre d'hotes Benoit

Maar we zijn weer ontzettend beloond voor onze inspanning. We zijn nu in Bouilly bij de Chambre d’Hote van meneer Benoit. We werden ontvangen met een cider met brandewijn erdoor. Vanavond heeft hij een maaltijd voor ons klaargemaakt van vier gangen die werkelijk fantastisch was. Nu zitten we lekker in de tuin met een pot thee en wachten we het onweer af. Hopelijk kunnen we vannacht wel een beetje slapen, want we hebben een kamer op de bovenverdieping van een vakwerkhuis met een piepklein raampje.

 

Zaterdag 3 augustus. Bouilly-Foret-Chenu  11 km.

Een dag in het paradijs….

Het was vannacht bloedheet in het zolderkamertje. We hadden de twee dakraampjes tegen elkaar openstaan en een ventilator op volle kracht draaien, maar het hielp allemaal niet veel. In de loop van de nacht ging het onweren en er kwam een beetje wind. Dat bracht wat afkoeling. Het ontbijt maakte weer veel goed. Zelfgebakken brood, croissants, vers geperste sinaasappels, zes soorten jam, heerlijke honing, yoghurt en lekkere koffie. De eigenaar had echt ontzettend zijn best gedaan om het ons naar ’t zin te maken.

Om 09.00 uur vertrokken we en kwamen al gauw in het bos. Het was er stil en ongerept en er sprong ook nog een hert uit het struikgewas. Het was flink stijgen en dat werd later beloond met geweldige uitzichten. Het is een prachtig mooi gebied en we kwamen ogen te kort. We passeerden Sommeval en stegen weer verder langs de bosrand. Veel bloemen en vlinders en weer die heerlijke stilte.

omgeving Sommeval (3) omgeving Sommeval (4)  en weer omhoog bij Foret Chenu 251 ons huisje in Foret Chenu

Door het bos ging het verder naar Foret-Chenu, een piepklein dorpje, helemaal verscholen achter het bos. We verblijven bij de fam. Labasque in een heerlijk eigen huisje in een hele grote tuin. Je zou er zo een week willen blijven. Echt een paradijsje. We zitten nu in de schaduw achter in de tuin. Ik werk het blog bij en Joop zit zogenaamd in zijn e-reader te lezen….met zijn ogen dicht.

 

Zondag 4 augustus.  Foret-Chenu - Ervy le Chatel 16 km.

Vandaag hebben we weer heerlijk gelopen. Na ons vertrek uit het huisje, meteen door een groot, ongerept bos.  Zo ’s morgens vroeg, als je weer start met lopen, is wel het mooiste moment van de dag. Het is dan nog heerlijk fris en stil. Toen we het bos uitkwamen, bleek dat we erg hoog waren. We keken uit op heuvels, akkers en bossen. De akkers hadden alle kleurschakeringen geel, oker, goud en brons. Je zou er zo een hele dag blijven staan kijken. Zo mooi! Sommige bospaden waren erg  nat. Je moest je weg zoeken tussen grote plassen en modderige stukken. De stok van Twan kwam goed van pas!

blubber in het bos bij Foret Chenu zicht op Eaux-Puiseaux omgeving Eaux-Puiseaux bos bij Ervy le Chatel markthal in Ervy le Chatel (2) onze gite in Ervy le Chatel

We waren vrij snel in Ervy le Chatel en er was nog niemand te bekennen bij het parochiehuis, waar we een gite gereserveerd hadden. Gelukkig was  het plaatselijke cafe open en toen we daar lekker op het terrasje zaten, kwam er een man naar ons toelopen die vroeg of wij misschien de “pelerins”  waren. Het was meneer Schmit, die de honneurs waarnam voor zijn vrouw, die alles regelde voor de gite. Hij nam ons mee naar een klein straatje waar twee kleine gites waren. Het was een klein kamertje met een stapelbed, een tafeltje met twee stoelen, een aanrecht, kookplaatje, koelkast, potten en pannen en een douche met toilet. Gelukkig was hier wel een raam, dat open kon. Bij het supermarktje hebben we wat boodschappen gehaald en ‘s avonds aten we lekker chili con carne op het straatje voor de deur. Het slapen lukte niet erg. Het stapelbed piepte en kraakte gevaarlijk. Joop durfde zich amper om te draaien in het bovenbed en heeft maar een paar uurtjes geslapen. De volgende ochtend wilden we gaan zitten om te ontbijten, maar er was nog maar een stoel. De andere waren we vergeten binnen te zetten en hij was verdwenen.  Hopelijk heeft een voorbijganger er zich met eerlijke bedoelingen over ontfermd en komt hij weer terecht. Misschien lezen we nog eens in een blog van iemand die na ons komt,  of er een of twee stoelen zijn.

 

Foto’s