9 juli 2015 Belorado - San Juan de Ortega 24.6 km
9 juli 2015 - San Juan De Ortega, Spanje
Stierenrennen in het café......
Het was fris vanmorgen. Zelfs zo fris dat Inge iets met lange mouwen aantrok. Na de eerste twee uur stopten we bij een druk cafeetje voor een kop thee en een broodje. Op de tv waren de stierenrennen van Pamplona te zien. Dat spektakel vindt plaats rond 8 juli tijdens het feest van San Fermin. Wat een gekkenhuis...Iedereen zat gebiologeerd te kijken hoe verschillende renners onderuit gingen. Naast ons zaten 3 Japanners aan hun ontbijt: een super grote hamburger. ' Bij ons is het nu avond ' zeiden ze lachend. Alle Japanners lopen trouwens van top tot teen ingepakt. Ze zijn erg bang voor zonlicht. We zijn al een aantal keer 2 Japanse meisjes tegengekomen die ons (en alle andere voorbijgangers ook) super enthousiast begroeten. Alsof we ze al jaren kennen. Ook worden we dagelijks ingehaald door een snelle jongen in een zeer snel, strak wit wandelshirt. Hij doet de camino hardlopend. We kwamen vandaag een aantal keer een paar zingende meisjes tegen. Ze zongen een liedje van 'Shake it now'. Heel toepasselijk, want alles aan hun shakede mee: de schelpen en drinkflacons achterop hun tas, hun armen en lange dunne benen....een vermakelijke aanblik.
We moesten een aantal keer flink klimmen en de laatste uren liepen we over een grindweg door een dennebos met heide (net Drenthe) waar geen eind aan kwam. Joop heeft een spiertje verrekt bij zijn knie, wat hem de laatste kilometers opspeelde, dus we waren erg blij dat we op onze eindbestemming waren. Hopelijk trekt het na een goede nachtrust weer weg. Als jullie je afvragen hoe dat is gekomen met die knie van Joop....Hij heeft heel woest de lakens en deken van een veel te strak opgemaakt bed weggeschopt.
Het was fris vanmorgen. Zelfs zo fris dat Inge iets met lange mouwen aantrok. Na de eerste twee uur stopten we bij een druk cafeetje voor een kop thee en een broodje. Op de tv waren de stierenrennen van Pamplona te zien. Dat spektakel vindt plaats rond 8 juli tijdens het feest van San Fermin. Wat een gekkenhuis...Iedereen zat gebiologeerd te kijken hoe verschillende renners onderuit gingen. Naast ons zaten 3 Japanners aan hun ontbijt: een super grote hamburger. ' Bij ons is het nu avond ' zeiden ze lachend. Alle Japanners lopen trouwens van top tot teen ingepakt. Ze zijn erg bang voor zonlicht. We zijn al een aantal keer 2 Japanse meisjes tegengekomen die ons (en alle andere voorbijgangers ook) super enthousiast begroeten. Alsof we ze al jaren kennen. Ook worden we dagelijks ingehaald door een snelle jongen in een zeer snel, strak wit wandelshirt. Hij doet de camino hardlopend. We kwamen vandaag een aantal keer een paar zingende meisjes tegen. Ze zongen een liedje van 'Shake it now'. Heel toepasselijk, want alles aan hun shakede mee: de schelpen en drinkflacons achterop hun tas, hun armen en lange dunne benen....een vermakelijke aanblik.
We moesten een aantal keer flink klimmen en de laatste uren liepen we over een grindweg door een dennebos met heide (net Drenthe) waar geen eind aan kwam. Joop heeft een spiertje verrekt bij zijn knie, wat hem de laatste kilometers opspeelde, dus we waren erg blij dat we op onze eindbestemming waren. Hopelijk trekt het na een goede nachtrust weer weg. Als jullie je afvragen hoe dat is gekomen met die knie van Joop....Hij heeft heel woest de lakens en deken van een veel te strak opgemaakt bed weggeschopt.
Ik zie dat het aantal kilometers per dag toeneemt, dus de training gaat goed. Doe lekker je eigen ding in je eigen tempo en vergeet 'het potje vet'niet.
Goede loop morgen, groeten Olga
Ik hoop dat een nachtje rust en de liefdevolle zorg van Inge voldoende is om morgen weer te lopen als een "kievit".
Anders misschien toch verstandig nog een extra rustdag te houden, want jullie hebben nog een "paar" km's te gaan.
Het is weer heel leuk om jullie te volgen tijdens deze reis !
Geniet van iedere dag en heel veel wandelplezier.
groetjes Margo